تحقیقی که بر روی متابولیسم انجام شد نشان داد که محدودیت زیاد سدیم می‌تواند پاسخ سلول‌ها به انسولین را کاهش داده و منجر به دیابت شود. ۱۵۲ مرد و زن سالم برای مدت یک هفته در دو گروه برنامه غذایی کم‌نمک و پرنمک قرار گرفتند.
گروهی که از برنامه کم نمک استفاده می‌کردند سطح هورمون آلدوسترون، رنین و نوراپی‌نفرین – که فشار خون را بالا می‌برد- بالاتری داشته و توانایی شان در پاسخ به انسولین کمتر بود.
بسیاری از دکترها حتی به افرادی که فشار خون بالایی ندارند توصیه می‌کنند که نمک غذای‌شان را محدود نمایند. این توصیه احتمالا برای ورزشکاران مفید است اما کسانی که ورزش‌های سخت و شدید انجام می‌دهند می‌دانند که اگر نمک استفاده نکنند نمی‌توانند سدیمی که بدنشان از طریق عرق‌کردن از دست داده است را بازیافت نماید. اگر نتوانید نمک از دست رفته را جبران نمایید- بالاخص اگر در هوای گرم ورزش کنید- زودتر خسته شده و ریسک کم‌آبی و گرفتگی‌های عضلانی و آسیب‌دیدگی افزایش می‌یابد. این تحقیق نشان داد که این‌امر شاید ریسک ابتلا به دیابت را در شما افزایش دهد.